Życie kulturalne

 

Mieszkańcy Sulęcinka na przestrzeni całej swej historii odczuwali potrzebę spotykania się,  śpiewu polskich pieśni i tworzenia przedstawień scenicznych . Może dlatego, że musieli konkurować  kulturowo z kolonistami .

Chór Głos znad Warty.

„ Klejnotem w koronie” kultury w Sulęcinku jest chór Głos znad Warty. To nieugięty Tytan mozolnej pracy śpiewaków kultywującej pieśń ludową i patriotyczną.  Wszystko zaczęło się w dniu 8 października 1922r , kiedy to z inicjatywy rodzin: Szelejewskich, Reimanów, Litków i Dudkiewiczów odbyło się pierwsze zebranie chórzystów. Na drugim zebraniu ukonstytuował się zarząd chóru i przyjęto nazwę  obowiązującą do dziś. W 1934r. zakupiony został sztandar, ukryty w czasie wojny wraz z całą dokumentacją, przechowywany jest do dnia dzisiejszego. W czasie okupacji, oraz w okresie stalinowskim chór zawiesza działalność . Zaraz po wojnie chór wznawia zajęcia pod kierownictwem kierownika Szkoły druha Staśkowiaka. Prężnie działający członkowie budują barak,  następnie przebudowują go na „Dom Śpiewaka”. W latach 70-tych , Gminna Spółdzielnia dobudowuje  do świetlicy budynek w którym znajduje się pokój śpiewaczy, biblioteka, oraz Klub Rolnika. Po 1957r Koło wznawia pracę pod kierunkiem druha Wojciecha Borowczyka ze Solca. W 1961r dyrygentem  zostaje druh mgr Kazimierz Trzeciak. Głos znad Warty odnosi wiele sukcesów, często koncentruje, uświetnia wiele uroczystości w województwie. W swoim repertuarze chór posiada: pieśni patriotyczne, kolędy, ludowe wielkopolskie i krakowskie, oraz biesiadne. Spektakularnym osiągnięciem było zdobycie punktu dla Środy w Turnieju Miast. Na konkursie chór wykonał piękną  „Piosenkę o Środzie”. Praca dyrygenta, który cały czas pracuje oraz chóru, budzi powszechne uznanie. Chór jak i dyrygent zostali uhonorowani statuetkami „Zasłużony Dla Gminy Krzykosy”. Obecnie prezesem Koła jest Jadwiga Bajer.

 1939 r.  Uroczystość poświecenia sztandaru.  1946 r. Czasy kier. Staśkowiaka
     

1 , 2  1963r. Jubileusz 40-lecie.                                  Jubileusz 85- lecia.                      Chór przed szkołą

Wszystkie zdjęcia ze zbioru M. Grochowskiego, kronikarza koła śpiewu i Urszuli Idczak.

Wycieczki chóru do Rogalina i Kórnika.

 

1, 2 Protoplaści naszego chóru z Herne w Westfalii. 3  Turniej Miast Środa- Jarocin

Imprezy kulturalne w okresie powojennym.

W latach sześćdziesiątych, dla uświetnienia różnych masowych imprez działał w Sulęcinku ludowy młodzieżowy zespół taneczny. Do występów tancerzy przygotowywał pan Der, członek profesjonalnego zespołu ludowego w Poznaniu. Na zdjęciach, dożynki na boisku szkolnym.

 

Na dożynkach występowali: Barbara Moszczyńska, Krystyna Pietrzak, Barbara Wielińska, Edward Nowacki, Zofia Nowacka, Anna Grzesik, Zofia Idaszak, Edward Zięty, Genowefa Grzelka, Jerzy Maryniak, Jan Łopatka.                              Ze zbioru E. Ziętego.

   

Dożynki w Sulęcinie                                       Dożynki w Sulęcinku


1
2 3  4

1,2,3,4 Dożynki w Sulęcinku

Zaloty na kwaterze 3 maj 1964r.

Przedstawienie ” Balladyna ” J. Słowackiego. Występowali: Kirkor- Józef Przybylski,

2. Teatr amatorski w Sulęcinku. Na zdjęciu po prawej w kapeluszu pani Joanna Paterak obok Stefania Gabała w górnym rzędzie ostatni po prawej Stanisław Paterak, a na siedząco Kazimierz Bandosz

Klub Rolnika

W latach siedemdziesiątych,  spędzanie wolnego czasu młodych ludzi znacznie różniło się od upodobań współczesnych młodych. Pamiętajmy, że nie było wówczas komputerów a w  telewizji były tylko dwa mało atrakcyjne programy. W tej sytuacji młodzież chętnie spotykała się w Klubie Rolnika, który mieścił się w lokalu dzisiejszej biblioteki. Pani Irena Narolska , animatorka życia kulturalnego na wsi, nie miała większego problemu z zwerbowaniem młodzieży do udziału w zorganizowaniu różnych imprez, przedstawień, konkursów czy uroczystości . Młodzież kilka tygodni przed występami przychodziła na próby , by przed widownią zatańczyć, czy recytować wiersz.  

1 2 3 4
5 6 7 8
9 10 11 12

1, 2 Pieresze dni po otwarciu klubu, 3 Ulka i Wiesia w konkursie, 4 śpiewające dziewczyny, 5,6 1986r. Andrzejki,

7,8 Andrzej Kędziora w roli Frika i Koka oraz sołtysa Kierdziołka, 9 Przedstawienie” Takie sobie kłopoty”,

10 zespół Murzynek, 11 ,12 Zespół Miniaturka.

Zespoły taneczne : Nadwarcianie i Mali Nadwarcianie.

 

Nadwarcianie w skansenie w Dziekanowicach: Monika Jędrzejczak, Marzena Matela, Irena Przymus, Dorota Gaworska, Urszula Niemier, Elżbieta Andrzejewska, Mariola Romanowska, Grzegorz Romanowski, Janusz Matela, Romuald Pawlik, Grzegorz Narolski, Michał Grochowski, Roman Idaszak, Piotr Grzesik, Andrzej Łopatka.

 

 

 

W 1980 r. chór Głos znad Warty z okazji jubileuszu 20 lecia pracy dyrygenta Kazimierza Trzeciaka wystawił „Wesele Wielkopolskie” . Do udziału w tym koncercie poproszono młodzież tańczącą okazjonalnie tańce ludowe. Na ” Weselu Wielkopolskim” zespół Nadwarcianie zatańczył między innymi : oberka, wiwata, „Miotlorza”, „Ceglorza”, „Lotanego” „Kulawą Polkę”, „Wisieloka”.. Od tego czasu zespół spotykał się regularnie raz w tygodniu na próbach, które prowadziła instruktor, pani Stefania Hejnowicz a akopaniamentem służy do dziś Andrzej Łopatka. Zespół w swoim repertuarze miał również tańce krakowskie , oraz salonowe z XIX w.

Na zdjęciu Marzena i Janusz Matelowie odbierają nagrodę na Przeglądzie Folklorystycznym w Środzie.

Po wielu latach udanych występów , następuje zmiana pokoleniowa. Nowa generacja utalentowanej młodzieży znakomicie radzi sobie na scenie, nie tylko w tańcach, ale także w  w różnych okazjonalnych przedstawieniach scenicznych. Kierownikiem zespołu zostaje pani Zofia Grzesik a instruktorem tańca pani Katarzyna Helpa- Liszkowska. Tak oto dyrektor Ryszard Włodarczyk , na stronie internetowej Gminnego Ośrodka Kultury , opisuje zespół Nadwarcian i Małych Nadwarcian:

” Członkami Zespołu są dzieci w wieku przedszkolnym, uczniowie szkół podstawowych oraz ponadpodstawowych z Sulęcinka i pobliskich miejscowości.
Zespół ma w swym repertuarze tańce, przyśpiewki i zabawy swojej małej ojczyzny, Wielkopolski, w tym: tańce i zabawy Ziemi Lubuskiej oraz Ziemi Szamotulskiej, a także z innych regionów Polski: Kaszub i Śląska oraz Krakowiaka Narodowego z Lajkonikiem. Na szczególną uwagę zasługuje także najbardziej lubiany i oklaskiwany przez widzów blok tradycyjnych polskich zabaw „podwórkowych” w wykonaniu najmłodszych członków Zespołu zatytułowany „Ocalić od zapomnienia”.
Zabawa zawsze towarzyszyła najmłodszym przedstawicielom wszystkich społeczeństw, w każdej epoce dziejowej i pod każdą szerokością geograficzną; także i dziś, w początkach XXI w., stanowi ona jeden z głównych przejawów aktywności życiowej dzieci.
Gdy jednak porównamy zabawy współczesnych kilkulatków i młodszych nastolatków z zabawami charakterystycznymi dla dzieciństwa ich pradziadków, dziadków, a nawet rodziców, dostrzeżemy szereg istotnych różnic, z których najważniejsza jest chyba ta, iż niegdyś dzieci bawiły  się przede wszystkim „w coś”, w naszych czasach natomiast bawią się przede wszystkim „czymś”.
Ulubionym miejscem dawnych gier i zabaw dziecięcych było pastwisko, na którym dzieci zajmowały się codziennym wypasaniem zwierząt. Na wspólnych pastwiskach samoistnie tworzyły się grupy skupiające dzieci w jednym wieku, które organizowały sobie zabawy odpowiadające ich zainteresowaniem i możliwościom. Później, w środowisku miejskim takim miejscem stało się podwórko! Kiedyś dzieci nie miewały dylematów związanych z kwestią „w co i czym się bawić?”, znały bowiem dziesiątki przeróżnych gier i zabaw niewymagających najczęściej żadnych rekwizytów, albo takich, w których wykorzystywano łatwo dostępne przedmioty: patyk, kamyk, sznurek, własną czapkę lub chusteczkę. Dziś umiejętność ta zanika, wyobraźnia dziecięca okazuje się coraz uboższa a naturalny kontekst stosowania wyliczanek, rymowanek i rozmaitych zabaw po prostu zanika. Przyczyna jest prosta: dzisiaj coraz mniej dzieci bawi się poza domem , a coraz więcej spędza cały wolny czas przed komputerem lub telewizorem.
Program artystyczny „Ocalić od zapomnienia”, prezentowany przez najmłodszych tancerzy ma na celu przypomnienie niektórych, tych mniej lub bardziej znanych dawnych zabaw i tańców oraz piosenek dziecięcych takich, jak: poszło dziewczę po ziele, nie chce cie znać, rolnik, szewc itd. W programie ujrzeć można ulubione dawne zabawki dziecięce, m.in.: kołyski, szmaciane lalki, skakanki, drewniane koniki. Zapraszamy zatem na spotkanie ze światem, który niestety jest coraz dalej, choć miejmy nadzieję, że nie całkiem jeszcze zniknął.”
     

Nadwarcianie i Mali Nadwarcianie. Wyżej, na środkowym zdjęciu panie: Stefania Hejnowicz i Irena Narolska oraz Andrzej Łopatka.                                                                                                                                                                                     Ze zbiorów Ryszarda Włodarczyka.

     
     

„Sulęcinek kulturą stoi”, jak mówił były wójt Leon Grzelka. I rzeczywiście, nauczyciele : Urszula Chojnacka,P. Kasprzyk, Jadwiga Bajer, Beata Godniak, ks. Michał Lewandowski, ks. Mirosław Skórnicki i inni, umieją zachęcić młodzież do udziału w rożnych widowiskowych przedsięwzięciach. Realizują w ostatnim czasie miedzy innymi: „Jan Paweł II”, Misterium Męki Pańskiej, „Prawdziwe polskie wesele”, dożynki i wystrój wsi, 175 lecie Kopczynowa, Orszaki Trzech Króli, Dzień dziecka, Wieczornica patriotyczna .

 

Szczuny z Sulęcinka

Powstała w1999 roku podwórkowa kapela znakomicie rozbawia publiczność na masowych imprezach . Gra utwory własnej kompozycji , przeplatane pełnym humoru tekstem. Kapela jest promotorem, z  przymrużeniem oka , naszej miejscowości i lokalnych obyczajów.

Skład kapeli:
akordeon Dariusz Podgajski,
banjo Ryszard Włodarczyk,
kontrabas – gitara basowa Krzysztof Podgajski,
bęben Przemysław Orwat,
klarnet – tarka Marek Karaś.

W 2002 roku kapela wydała pierwszą płytę CD dedykowaną dla Polonii Francuskiej oraz zaistniała na falach Radia Merkury – Poznań. W 2005 roku zdobyła wyróżnienie na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel Podwórkowych w Piotrkowie Trybunalskim . W 2007 roku zajęła II miejsce na Minsterele Show w Krajence. W styczniu 2008 roku została wydana nowa płyta pod tytułem „Pińciu nos jest”. Jednym z większych sukcesów kapeli jest Nagroda Publiczności „Srebrny Liść” zdobyta na XXV Krajowym Jarmarku Kapel Podwórkowych w Łaziskach Górnych woj. Śląskie,pierwsze miejsce oraz Nagroda Publiczności. Na X Jubileuszowej „Kapeliadzie” w Plewiskach.  Pierwsze miejsce na XIX Festiwalu Kapel w Koronowie – Złotą Koronę Koronowa, Nagrodę publiczności oraz nagrodę Polskiego Radia PIK Pomorza i Kujaw. W 2014r na Ogólnopolskim Festiwalu kapel  w Łęcznej koło Lublina Sczuny zajęły drugie miejsce oraz zdobyli Nagrodę publiczności – Puchar Polskiego Radia w Lublinie.

Tekst i zdjęcia ze strony internetowej kapeli  Szczuny z Sulęcinka

 

Dzień Dziecka u Andrzeja i Jadzi

Od 2014r. Jadzia i Andrzej Błaszakowie w urokliwym miejscu nad stawem organizują Dzień Dziecka. Dzięki swojemu wielkiemu zaangażowaniu i ofiarności sponsorów , organizowana jest duża plenerowa impreza dla rodzin i dzieci z Sulęcinka i okolic. Różne: występy, zawody , gry, konkursy, pokazy, nagradzane nagrodami przyciągają tłumy. Niżej krótki fotoreportaż z  imprezy.