Wybudowana w 1875 r. kolej poznańsko – kluczborska miała istotny wpływ na rozwój Sulęcinka. Pobudowano infrastrukturę kolejową. Wielu mieszkańców znalazło pracę na kolei. Wielu też przywędrowało i zamieszkało w budynkach kolejowych, które były bardzo nowoczesne jak na wiejskie warunki i owe czasy. Do dyspozycji kolejarzy była magiel. Wieś stała się atrakcyjna dla osiedlających. Bliskość stacji ułatwił możliwość przemieszczania się i podjęcia pracy w pobliskich miastach.   Zarządzającym pracą na kolei w obrębie stacji Sulęcinek , był zawiadowca stacji. Takimi zawiadowcami  byli: Andrzej Gabiś, Józef Zenker, Przybylski,  Tumidajski.  Na kolei  pracował także dyżurny, kierujący ruchem pociągów,  nastawniczy, obsługujący nastawnie, kasjerka biletowa, dróżnik , zamykający bariery, oraz kolejarz zawieszający lampy na semaforach kręcąc korbą i dbający o czystość na kolei.

Budynek starej magli , przy dworcu oraz budynek gospodarczy w którym kolejarze hodowali  na własne potrzeby trzodę, kozy i kury. Na trzeciej fotografii podniesiony semafor od strony Solca.

1. 1957r.  Dyżurny ruchu Bronisław Jankowiak. ( Z arch. M Jankowiaka). 2, 3 Pociągi z epoki.

1. Drożnik w Sulęcinku.